Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΦΟΡΗΤΗ ΜΑΘΗΣΗ στη Β'ΘΜΙΑ ΕΚΠ/ΣΗ: Η αρχή

Η φορητή μάθηση, ή μάθηση μέσω προσωπικών ηλεκτρονικών συσκευών (m-learning), εξαπλώνεται με μάλλον αργούς ρυθμούς διεθνώς, συγ...

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Αστρική Βροχή Ωριωνιδών: Η ιστορία ενός καυχησιάρη κυνηγού που μπορούσε να περπατήσει πάνω στο νερό...

(«Τοπίο με τον τυφλό Ωρίωνα να αναζητά τον ήλιο». Ζωγραφικός πίνακας του Nicolas Poussin)

Σήμερα, Παρασκευή 20 Οκτωβρίου η βροχή των Ωριωνιδών φθάνει στο μέγιστό της. Δεκάδες μετέωρα, συνήθως γύρω στα 20 την ώρα, εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης, δημιουργώντας κάθε χρόνο τέτοια εποχή μια βροχή διαττόντων, τα γνωστά πεφταστέρια.

Πρόκειται για αστρικούς κόκκους από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ. Οι καλύτερες ώρες για παρατήρηση είναι με κατεύθυνση προς την Ανατολή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή.

Οι Ωριωνίδες ονομάσθηκαν έτσι επειδή φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ωρίωνα και μιας που πρόκειται για μια μέτριας έντασης και μάλλον καθόλου εντυπωσιακή βροχή, ας σταθούν τουλάχιστον ως μια αφορμή για αναφορά στον καυχησιάρη κυνηγό της ελληνικής μυθολογίας

Ο Ωρίων ήταν μάλλον γιος του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα και της Ευρυάλης, κόρης του βασιλιά Μίνωα. Ήταν δυνατός, ψηλός και όμορφος άντρας και εξαίρετος κυνηγός που συνόδευε την θεά Άρτεμη στο κυνήγι. Λέγεται μάλιστα ότι είχε πάρει από τον πατέρα του το χάρισμα να περπατά πάνω στη θάλασσα.

Για τη ζωή του δεν είναι γνωστά σπουδαία πράγματα. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ωρίων φιλοξενήθηκε από το βασιλιά της Χίου, του οποίου την κόρη ερωτεύθηκε τρελά. Τότε ο βασιλιάς του έδωσε να πιεί ένα ποτό που τον τύφλωσε και μετά τον πέταξε στη θάλασσα. Ο Απόλλωνας ωστόσο, του ξανάδωσε το φως του.

Ένα σημαντικό ακόμη σημαντικό γεγονός αναφέρεται από τον Πίνδαρο: ο Ωρίων κατεδίωξε τις Πλειάδες επί πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι που ο Δίας τις καταστέρισε στον ουρανό πλάι σε αυτόν και τον σκύλο του, τον "Μέγα Κύωνα", έναν επίσης πολύ γνωστό αστερισμό αφού περιλαμβάνει το λαμπρότερο αστέρι του ουρανού, τον Σείριο.

Ο Ωρίων φαίνεται ότι πέθανε από δάγκωμα σκορπιού που τον έστειλε είτε η Άρτεμις επειδή αυτός είχε ερωτευτεί την Ιώ, είτε ο Απόλλωνας για να μην ερωτευτεί την Άρτεμη είτε η Γη για να τον τιμωρήσει που καυχιόνταν ότι δεν του ξέφευγε στο κυνήγι κανένα άγριο ζώο.

Δολοφονήθηκε λοιπόν και πήγε στον Άδη. Μάρτυρας ο ίδιος ο Οδυσσέας που τον συνάντησε στον Κάτω Κόσμο, ανάμεσα σε πολλούς άλλους ήρωες (Ομήρου Οδύσσεια, λ 572-575):

"...Ακόμα τον Ωρίωνα αντίκρισα το γίγαντα, να στρώνει
 μπροστά τ᾿ αρίμια κυνηγώντας τα στο ασφοδελό λιβάδι,
όσα 'χε στη ζωή, σε απάτητα βουνά, σκοτώσει ατός του,
χαλκό κρατώντας, πάντα ασύντριφτο, στα χέρια απελατίκι..."

Μανόλης Κουσλόγλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου